Papağanların bizim gibi ses telleri yokmuş ama onların boğazlarında syrinx adlı özel bir organ varmış. Bu organ sayesinde çok farklı sesleri çıkarabiliyorlarmış. Ayrıca dilleri ve boğazları da sesleri şekillendirmelerine yardımcı oluyormuş.

Papağanların beyinlerinde konuşmayı kontrol eden özel bir bölüm bulunuyormuş. Tıpkı insanların konuşmasını yöneten beyin bölgesi gibi düşünebilirsin.


Doğada kendi arkadaşlarıyla ses çıkararak anlaşan papağanlar evde bizimle yaşarken bizi sürüleri gibi görürlermiş ve bizim seslerimizi taklit etmek isterlermiş.

Eğer senin papağanın varsa bir deneme yapabilirsiniz. Mesela odaya girdiğinde 'merhaba' dersen, papağan da bu kelimeyi öğrenip senin gibi söyleyebilirmiş. Hatta onu eğitmek için çabalarsan bazen kelimelerin ne anlama geldiğini bile anlayabilirmiş.




Sen de bir gün bir papağan sahibi olursan ona konuşmayı şu yollarla öğretebilirsin. Kelimeleri sık sık tekrar et. Doğru söylediğinde onu ödüllendir. Biraz mama verebilirsin ya da aferin diyerek onu yüreklendirebilirsin.

Bu süreçte mutlaka sabırlı olmalısın. Papağanlar hemen öğrenmez, ama tekrar ettikçe gelişebilirler. Son olarak mutlaka ses tonuna dikkat et. Neşeli ve net şekilde konuşursan seni daha iyi anlar ve öğretmek istediğin kelimeyi hızlıca öğrenebilir.