23 Ocak 1959'da 10 yürüyüşçü Rusya'nın Ural Dağları'nda bir kış yürüyüşüne çıktı. Biri tıbbi sebeplerden dolayı birkaç gün sonra geri döndü, ancak diğer dokuzu rotalarına devam etti. Spor kulüplerine kalkıştan yaklaşık üç hafta sonra bir mesaj göndermeyi planlamışlardı; bu yüzden kulüp 20 Şubat'a kadar onlardan haber alamayınca, bir arama ekibi yürüyüşçüleri bulmak için yola çıktı.

Sonraki birkaç hafta boyunca, arama ekibi yürüyüşçünün ilk beş cesedini karda yayılmış halde buldu. Çeşitli kıyafetler içindeydiler ve tuhaf yaraları vardı, birinin kendi ekleminin bir kısmını ısırdığı görülüyordu.

Aylar sonra, biraz kar eridikten sonra, araştırmacılar kalan dört yürüyüşçünün cesetlerini keşfettiler. Daha da açıklanamayan yaraları vardı. Birinin kafatası kırılmıştı, bir diğerinin boynu bükülmüştü, ikisinin gözleri yoktu ve gözleri olmayan cesetlerden birinin de dili yoktu.

Dokuz yürüyüşçünün korkunç kaderi, doğal afetlerden gizli silah testlerine ve yetilerin saldırısına kadar uzanan teoriler üretti. Bazı teoriler diğerlerinden daha makul olsa da, bilinen adıyla "Dyatlov Geçidi olayı" tartışmalı ve çözülememiş bir gizem olmaya devam ediyor.

Dyatlov Geçidi, Trek'i Planlayan Öğrencinin Adını Taşıyor
Dyatlov Geçidi—yürüyüşçülerin yürüdüğü Ural Dağları bölümü—kader seferinin liderinin adını taşıyor: Igor Dyatlov. Dyatlov, Sovyet Rusya'daki Ural Politeknik Enstitüsü'nde mühendislik okuyan 23 yaşında bir öğrenciydi. Seyahati, enstitüdeki 20'li yaşlarının başındaki sekiz öğrenciyle birlikte planladı. Tüm öğrenciler deneyimli yürüyüşçülerdi, tıpkı sefere katılan 30'lu yaşlarının sonlarındaki spor eğitmeni gibi.

Yolculuğun yaklaşık beşinci gününde, öğrenci Yuri Yudin siyatik alevlenmesi nedeniyle yürüyüş ekibinden ayrılmaya ve geri dönmeye karar verdi. Onlarla birkaç gün daha kalsaydı, onları öldüren kazada ölebilirdi. Bunun nedeni, 1 Şubat civarında dokuz yürüyüşçünün son kez çadırlarını kurmasıydı.

Arama Ekibi Cesetleri ve Şaşırtıcı Sahneyi Buldu
Arama ekibi çadırı bulduğunda, çökmüş ve karla kaplıydı. İçeride, yürüyüşçülerin eşyaları nispeten bozulmamıştı. Ekip, yürüyüşçülerin botlarını, kıyafetlerini ve ekipmanlarını çadırda düzgünce düzenlenmiş halde buldu ve yiyecekler sanki yürüyüşçüler yemeye hazırlanıyormuş gibi bir tabağa dilimlenmişti . Çadır kesilmişti ve bir terzinin daha sonra gözlemlediği gibi , biri kesiği içeriden yapmıştı.

Arama ekibinin bulduğu ilk iki ceset, çadırdan birkaç yüz metre uzakta bulunan Yuri Doroshenko ve Yuri Krivonishchenko'nun cesetleriydi. Yangın kalıntılarının yanında iç çamaşırlarıyla yatıyorlardı. Daha sonra bir adli tabip, Krivonishchenko'nun vücudunda yanıklar ve kendi elinden ısırdığı bir et parçası olduğunu kaydetti.

Arama ekipleri, yürüyüş lideri Dyatlov ve yürüyüşteki iki kadın öğrenciden biri olan Zinaida Kolmogorova'nın cesetlerini, çadıra geri dönmeye çalıştıklarını düşündüren farklı bir konumda buldular. Daha sonra arama ekipleri, öldüğünde çadıra geri dönmeye çalışıyor gibi görünen Rustem Slobodin'in cesedini buldular.

Farklı Ölüm Nedenleri: Neden?
Beş öğrencinin de hipotermiden öldüğü anlaşılıyor. Bu, dengesiz davranışlara ve insanların donarak ölmelerine rağmen sıcak hissettikleri için soyunmaya başladıkları bir fenomen olan "paradoksal soyunmaya" neden olabilir. Ancak dört ceset hala kayıptı.

O Mayıs ayında, bölgedeki karların çoğu eridiğinde, bir Yerli Mansi avcısı kar inine benzeyen bir şeyin kalıntılarını keşfetti. İçeride, kurtarma görevlileri Aleksander Kolevatov, Nikolay Thibeaux-Brignolle, spor eğitmeni Semyon Zolotaryov ve gezideki ikinci kadın öğrenci olan Lyudmila Dubinina'nın cesetlerini buldu.

Bu cesetlerden üçünün ölüm nedeni hipotermi gibi görünmüyordu. Thibeaux-Brignolle'un kafatası kırığı o kadar şiddetliydi ki beyninde kemik parçaları vardı, Zolotaryov ve Dubinina'nın göğüsleri ezilmiş durumdaydı. Hem Zolotaryov hem de Dubinina'nın göz yuvaları boştu ve Dubinina'nın dili yoktu.

Ölümlerle ilgili ilk soruşturmada bir suç işlendiği tespit edilemedi ve yürüyüşçülerin "zorlayıcı bir doğal güç" sonucu öldüğü sonucuna varıldı.



Yürüyüşçülerin Giysilerinde Radyasyon Tespit Edildi
Ancak bazı Rus vatandaşları Sovyet hükümetinin bir şeyleri örtbas edip etmediğini merak ediyordu. Yürüyüşçülerin bazı kıyafetlerinde radyasyon izleri bulunması, yürüyüşçülerin bir tür silah deneme felaketinde öldüğü yönündeki spekülasyonları körükledi.

Giysilerdeki bu radyoaktivite , iki yıl önce Kyshtym felaketi olarak bilinen bir nükleer olayın yaşanmış olmasıyla açıklanabilir . Gezideki yürüyüşçülerden biri kirli bölgede yaşamış ve bir diğeri de temizlik çalışmalarına yardım etmişti. Buna rağmen birçok Rus, hükümetin bir şeyler sakladığından şüphelenmeye devam etti. Olanlar hakkındaki teoriler arasında yetiler, KGB ve CIA da vardı .

Levha Çığ Teorisi
2019'da Rus hükümeti Dyatlov Geçidi olayını yeniden açtı. Yeni soruşturmayı yürüten savcı Andrei Kuryakov, levha çığ teorisini öne sürdü. Yürüyüşçülerin çadırlarını kurdukları yamaç, geleneksel bir çığ olduğunu düşündürecek kadar dik değildi, ancak Kuryakov, bir kar levhasının çadırın üzerinden kaymasının hala mümkün olduğunu teorileştirdi.

Bu, yürüyüşçülerin daha büyük bir çığ tehlikesinin yaklaştığı korkusuna kapılmalarına neden olmuş olabilir ve çadırdan çıkıp botlarını kapmadan kaçmalarının nedenini açıklayabilir. Kuryakov, yürüyüşçülerin çadırdan güvenli olduğunu düşündükleri bir mesafeye kadar koştuklarını, sonra ateş yaktıklarını ve bir kar ini kazdıklarını ileri sürdü. Kar ini, içerideki yürüyüşçülerin üzerine çökmüş olabilir ve bu da sadece o bölgedeki cesetlerde bulunan ciddi yaralanmalara neden olmuş olabilir. Leşçi hayvanlar eksik gözleri ve dili yemiş olabilir. Çadırın dışında olanlar soğuktan ölmüş olabilir.

Levha Çığ Teorisi Test Edildi
Kuryakov teorisini yayınladıktan sonra, İsviçre'deki iki araştırmacı bunu test etmeye karar verdi. 2021'de Johan Gaume ve Alexander M. Puzrin, Communications Earth & Environment'ta çadırın konumu ve o zamanki hava koşulları göz önüne alındığında bir levha çığının mümkün olup olmadığını belirlemek için matematiksel bir model kullanan bir makale yayınladılar. Bunun gerçekten mümkün olduğu sonucuna vardılar. Gerçekten böyle olup olmadığı başka bir konu.

ETH Zürich'te jeomekanik ve jeosistem mühendisliği profesörü olan Puzrin , "Şimdi ne olduğuna dair nihai bir açıklamamız olduğunu iddia etmiyoruz" diyor . "Ancak çığ teorisine makul bir açıklama ekledik."

Colorado Çığ Bilgi Merkezi müdürü Ethan Greene , "Anlattıkları şey mümkün," diyor . "Muhtemel mi? Bunu söylemek oldukça zor."

Durham Üniversitesi'nde jeotehlikeler profesörü olan Jim Mcelwaine , levha çığlarının genellikle Dyatlov Geçidi olayındakinden daha dik eğimlerde meydana geldiğine dikkat çekiyor.

"Olası değil, ancak bu, bunun en iyi açıklama olmasını engellemiyor," diyor. "Başka ne olabileceğini bilmiyorum."