Mezopotamya kadınının toplum içindeki rolü, zaman içindeki çoğu kültürde olduğu gibi, öncelikle eş, anne ve hizmetçiydi.



Örneğin, kızlar kraliyet ailesinden olmadıkları sürece rahiplerin yönettiği okullara gitmiyorlardı. Kızlar evde kalıp büyüdüklerinde ve evlendiklerinde yapacakları ev işlerini öğreniyorlardı.

Ancak Mezopotamyalılar tarafından uygulanan çok tanrılı din hem tanrıları hem de tanrıçaları içerdiğinden, kadınlar aynı zamanda rahibelerdi, bazıları önemli ve güçlüydü. Bir aile kızını tapınağa satabilirdi ve ailede bir rahibe olmasından onur duyarlardı. Aileler ayrıca kızlarını fuhuş için köle olarak satabilirlerdi. Ancak, o zamanlar fuhuş aşağılık olarak görülmüyordu. Aslında, tapınaklarda dünyevi fuhuşla bir tür kutsal fuhuş bir arada var oluyordu.

Bir kız ergenliğe girdiğinde, babası onun için bir evlilik ayarlardı. Evlilikler iki aile arasındaki yasal sözleşmelerdi ve her ailenin yerine getirmesi gereken yükümlülükleri vardı. Bir gelinin babası genç çifte çeyiz öderdi. Damadın ailesi başlık parası öderdi.



O dönemde kadınların çoğu sadece eş ve anneydi, her yerde temel görevlerini yerine getiriyorlardı: ailelerine bakmak, çocuk büyütmek, temizlik yapmak, yemek pişirmek ve dokuma yapmak. Ancak bazı kadınlar aynı zamanda ticaretle de uğraşıyordu, özellikle dokuma ve kumaş satışı, gıda üretimi, bira ve şarap yapımı, parfümeri ve tütsü yapımı, ebelik ve fuhuş. Kumaş dokuma ve satışı Mezopotamya'ya büyük zenginlik getirdi ve binlerce kadın tapınaklar için dokuma giysiler üretti.

İlk gelişmiş Mezopotamya kültürü olan Sümer'de, Mezopotamyalı kadınlar daha sonraki Akad, Babil ve Asur kültürlerine göre daha fazla hakka sahipti. Sümer kadınları mülk sahibi olabilir, kocalarıyla birlikte iş yapabilir, rahibe, katip, doktor olabilir ve mahkemelerde yargıç ve tanık olarak görev alabilirdi. Arkeologlar ve tarihçiler, Mezopotamya kültürleri zenginlik ve güç kazandıkça, ataerkilliğin güçlendiğini ve erkeklere kadınlardan daha fazla hak verdiğini düşünüyor. Belki de Sümerler kadınlara tanrılara taptıkları kadar ateşli bir şekilde taptıkları için kadınlara daha fazla hak verdiler.

Boşanma erkekler için kolaydı. Bir koca, karısı çocuksuzsa, paraya önem vermiyorsa veya onu aşağılıyorsa onu boşayabilirdi. Boşanmak için tek söylemesi gereken "Sen benim karım değilsin." Kadınlar boşanmayı başlatabilirdi, ancak kocalarının tacizini veya zina yaptığını kanıtlamaları gerekiyordu. Boşanma davalarında, her aileye ödenen paranın iade edilmesi gerekiyordu.

Mezopotamya kadınları zina yaparken yakalandıklarında öldürülürdü. Erkekler zina yaparken yakalandıklarında, parasal olarak cezalandırılabilirlerdi ancak öldürülemezlerdi. Kadınların tek eşli olması beklenirken, erkekler için böyle bir beklenti yoktu. Kocalar fahişeleri ziyaret edebilir veya cariye alabilirlerdi.