Yeni bulgular, kilo kontrol ilaçlarının alkol bağımlılığı olan kişilere yardımcı olabileceğine dair artan kanıtlara katkıda bulunuyor.

Yeni bir araştırmaya göre, obezite tedavisinde bir devrim niteliğinde olan zayıflama ilaçları daha az alkol alımına da yardımcı olabilir.

Çalışma, sadece 48 kişiden oluştuğu ve yaklaşık iki ay sürdüğü için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulduğunu belirten uzmanlar, bu ilaçların kilo vermesi gerekmeyen kişiler için ne kadar güvenli olduğunun henüz netleşmediğinin altını çiziyor.

Ancak sonuçlar, hayvan çalışmalarından elde edilen kanıtlara ve kişilerin Ozempic ve Wegovy gibi satış rekorları kıran kilo verme ilaçlarını sadece yemek için değil, aynı zamanda tütün ve alkol isteğini yönetmede de yararlı bulduklarına dair raporlara katkıda bulunuyor.

Bilim insanları bu ilaçların sigara içenler, opioid bağımlılığı olanlar ve kokain kullanıcıları üzerindeki etkisini inceliyor.

Diyabet ve obezite hastalarını tedavi eden ABD'deki Chapel Hill'deki North Carolina Üniversitesi'nden çalışmanın ortak yazarı Dr. Klara Klein, "Bu çok umut verici bir veri. Ve daha fazlasına ihtiyacımız var," dedi.

"Kişilerin bu ilaçlara başladıktan sonra, tamamen ortadan kalkmasa bile, alkol alma arzularının çok azaldığını sık sık duyuyoruz."

GLP-1 reseptör agonistleri olarak bilinen ilaçlar, iştahı ve tokluk hissini düzenlemek için bağırsak ve beyindeki hormonları taklit ederek çalışıyor.


Yeni çalışmada bu ilaçlardan biri olan ve Ozempic ve Wegovy'de kullanılan semaglutid incelendi.

ABD Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH) tarafından finanse edilen bu araştırma, JAMA Psychiatry dergisinde yayınlandı.

ABD'deki Güney Kaliforniya Üniversitesi'nde bağımlılık araştırmacısı olan başyazar Christian Hendershot, alkol kullanım bozukluğunu tedavi etmek için başka birçok ilacın halihazırda onaylandığını belirtti. Bu nedenle daha büyük çalışmalar söz konusu bulguları doğrulayana kadar insanların halihazırda mevcut olanlar hakkında doktorlarıyla konuşmaları gerektiğini de sözlerine ekledi.

Çalışma nasıl yürütüldü​

Araştırmacılar, alkol kullanım bozukluğu belirtileri bildiren ancak bunun için aktif olarak tedavi arayışında olmayan kişileri araştırmaya dahil etti.

Araştırma kapsamında ilk olarak, deneye katılan herkese en sevdikleri alkollü içecek servis edildi ve iki saat boyunca istedikleri kadar içebilecekleri belirtildi. Daha sonra, araştırmacılar rastgele bir şekilde insanların yarısına haftalık semaglutid enjeksiyonu yaparken, diğer yarısına ise plasebo verildi.

Dokuz hafta boyunca herkes içme alışkanlıklarını ve alkol tüketme isteklerini takip etti. Çalışmanın sonunda en sevdikleri alkollü içecekle deney tekrarlandı.

Çalışmanın son haftalarında, semaglutid grubundakilerin yaklaşık yüzde 40'ının, plasebo grubundaki yüzde 20'ye kıyasla fazla alkol tüketmediği tespit edildi. Son laboratuvar testinde ise semaglutid grubu, plasebo alanlara kıyasla neredeyse yarı yarıya daha az alkol tüketti.

Çalışmadaki herkes aşırı kiloluydu. Klein, ilaçların normal kilodaki bir kişi için ne kadar güvenli olacağının henüz belirsiz olduğunu söyledi.

Semaglutidin diğer bağımlılıklar üzerindeki etkisi​

ABD'deki UTHealth Houston'dan Luba Yammine, sigarayı bırakmak isteyen kişiler için GLP-1 ilaçları üzerine başka araştırmalara öncülük ettiğini belirterek, çalışmada semaglutid alan sigara içicilerinin de sigarayı bıraktığını belirtti.

Yammine, bulgunun umut verici olduğunu ancak daha fazla veriye ihtiyaç duyulduğunu ifade etti.

Alkol kullanım bozukluğu için semaglutid üzerine başka bir çalışmaya liderlik eden NIH araştırmacısı Dr. Lorenzo Leggio, çalışmanın belirli bağımlılıkların tedavisinde "bu yeni ilaç sınıfının potansiyel rolü hakkında ek önemli bilgiler sağladığını" söyledi.

Leggio, "Bu bulguları doğrulamak için daha büyük randomize klinik çalışmalara ihtiyacımız olduğunu akılda tutmak önemli," dedi.